E-gory.com -> Góry Izerskie -> Opisy szlaków

Góry Izerskie leżą na granicy Polski i Czech. Najwyższym szczytem Gór Izerskich jest Wysoka Kopa (1126m), położona w centralnej części Wysokiego Grzbietu, który w całości leży po polskiej stronie. W czeskiej części Gór Izerskich najwyższymi szczytami są Smrek (czes. Smrk) - 1124m oraz Izera (czes. Jizera) - 1122m. W porównaniu z polską częścią, czeskie Góry Izerskie mają bardziej urozmaicone ukształtowanie terenu, a dużą atrakcją są liczne wychodnie skalne. Szczególnie atrakcyjne pod tym względem są partie Gór Izerskich wznoszące się na Hejnicami. Hejnice są niewielką, czeską miejscowością, położoną u stóp Ořešníka oraz Frýdlantskich cimbuřów. Centralna część Hejnic leży dość nisko, bo na wysokości około 370 metrów. Niskie położenie sprawia, że okoliczne sczyty opadają dość stromymi zboczami, ku głębokim dolinom, wyrzeźbionym przez górskie potoki.


Najkrótszy dojazd z Polski do Hejnic prowadzi ze Świeradowa Zdroju przez Nové Město pod Smrkem oraz Lázně Libverda. Wjeżdając od Hejnic, tuż za przejazdem kolejowym znajduje się spory parking samochodowy (bezpłatny, według stanu na lipiec 2022). Obok parkingu przebiega czerwony szlak, za którym kierujemy się do centrum miasta. Centralne miejsce w Hejnicach zajmuje dwuwieżowa bazylika Nawiedzenia Najświętszej Marii Panny. Ponad bazyliką wznosi się zalesiony Ořešník, z dobrze widocznymi skałkami zwieńczonymi krzyżem. Pierwszy kościół wzniesiono w tym miejscu już w XII wieku, jednak obecną, barokową formę zawdzięczamy przebudowie z XVIII wieku. Na placu przed bazyliką znajduje się węzeł szlaków. Idąc na Ořešník kontynuujemy wędrówkę za znakami czerwonymi, które odbijają przed bazyliką w prawo. Na pobliskim mostku znajduje się jeden z wielu w Czechach Nepomuków, czyli figura Jana Nepomucena. Idąc wśród zabudowań kierujemy się w stronę zalesionych zboczy Ořešníka. Po wejściu do lasu szlak podrywa się i rozpoczynamy kilkudziesięciominutowe podejście. Szlak prowadzi dość stromo pod górę, mijając co jakiś czas skałki porozrzucane na stokach Ořešníka. W drzewostanie zdecydowanie dominują drzewa liściaste z buczyną. Czerwony szlak doprowadza w końcu do rozstaju na Ořešníku. W kierunku widokowej wychodni skalnej odbija tutaj w prawo szlak oznaczony czerwonymi trókątami. Dojście do skałek zajmuje niespełna 5 minut. Szczytowe skałki wyrastają kilkanaście metrów ponad zbocze, a wejście na nie ułatwiają wykute stopnie skalne oraz metalowe barierki. Na szczycie formacji skalnej znajduje się drewniany krzyż upamiętniający dwóch franciszkanów z pobliskiego klasztoru, którzy spadli tutaj w przepaść. Panorama z Ořešníka rozciąga się głównie w kierunku północno-zachodnim obejmując między innymi dymiące kominy kopalni Turów oraz rozległą odkrywkę węgla brunatnego. U stóp leżą Hejnice, a dalej Frydlant. Po prawej widać zalesiony masyw Smreka, z kolei po lewej wznoszą się Ptačíe kupy oraz Poledník. Po powrocie do rozstaju kierujemy się za znakami czerwonymi w stronę potoku Velký Štolpich. Szlak wiedzie zalesionym zboczem, wygodną drogą. Wkrótce zaczyna dobiegać do nas szum wodospadów. Ścieżka zaczyna obniżać się zakosami ku dnie doliny, mijając po drodze spory głaz z ułożonymi kopczykami. Po kilku minutach dochodzimy do wodospadu na potoku Velký Štolpich. Wodospad składa się z kilku kaskad, które wiją się wśród sporych bloków skalnych. Łączna wysokość głównych kasakd wynosi około 30 metrów. Czerwony szlak wznosi się dalej wzdłuż kasad, trzymając się lewej strony, do mostku nad wodospadem. Po przejściu na drugą stronę potoku łączymy się z żółtym szlakiem, którym można zejść w kierunku Hejnic. Po połączeniu z żółtym szlakiem wznosimy się leśną drogą do rozstaju - U Tetřeví boudy, gdzie czerwony szlak odbija w kierunku szczytu - Ptačí kupy. Kolejny fragment trasy w kierunku Jizery jest dość typowy dla czeskich Gór Izerskich, czyli trochę asfaltu, trochę betonowych płyt. Po kolei mijamy rozstaje Na Žďárku, Nad Černým potokem oraz Čihadla. Przed tym ostatnim odija ścieżka turystyczna do rezerwatu przyrody Na Čihadle. Po minięciu kolejnego skrzyżowania szlaków - U Knejpy, dochodzimy do miejsca oznaczonego jako Na Knejpě, gdzie jak sama nazwa wskazuje znajduje się przydrożna knajpa, czyli coś dla fanów Kofoli i nie tylko. Z okolic skrzyżowania dobrze widoczne są skałki wieńczące szczyt Izery Za skrzyżowaniem wygodna szutrówka doprowadza w ciągu 10-15 minut do rozwidlenia Pod Jizerou. W prawo odchodzi tutaj żółty szlak prowadzący na szczyt Izery. Podejście na szczyt zajmuje około 25 minut. Wąska ścieżka wnosi się wprost zboczem. Podszczytowy obszar wchodzi w skład rezerwatu przyrody Prales Izera, który ma na celu ochronę starodrzewu świerkowego. Kulminację Izery tworzą granitowe skałki, na które wejście ułatwiają drabinki, metalowe poręcze i wykute stopnie. W najwyższym punkcie skał stoi kilkumetrowy krzyż, a barierki wyznaczają punkt widokowy. Z punktu widokowego na Izerze rozpościera się rozległa panorama we wszystkich kierunkach. Panorama objemuje znaczny obszar Gór Izerskich, z Wysokim Grzbietem, Grzbiet Jesztedzki (czes. Ještědský hřbet), z charakterystycznym szczytem Ještěda oraz Karkonosze. Ze szczytu Izery wracamy żółtym szlakiem do rozstaju Pod Jizeru, gdzie wracamy na szlak prowadzący w kierunku Smědavy. Po kilku minutach dochodzimy do Paulovej paseki. W okolicy rozwidlenia swój obszar źródlowiskowy ma Bílá Smědá. Odbijamy tutaj za znakami żółtymi, które wznoszą się w kierunku Smědavskiej hory. Wkrótce dochodzimy do utwardzonej Pavlovej cesty, która okrąża Smědavską horę. Skręcając w lewo idziemy kilkaset metrów drogą z widokami na Izerę. Żółty szlak opuszcza niedługo drogę, kierując się dalej leśną przecinką biegnącą zboczami Smědavskiej hory, by po około 20 minutach ponownie przeciąć Pavlovą cestę. Po przecięciu Pavlovej cesty zółty szlak prowadzi leśną ścieżką do Polednich kameny. Najwyższa ze skałek w grupie Polednich kameny wznosi się na wysokość 1007 metrów. Cała grupa tworzy granitowy mur długi na kilkaset metrów, który wieńczy grzbiet opadający ku Frýdlantskim cimbuřom. Z najwyżej położonych skałek rozciąga się ciekawy widok obejmujący Smědavską horę, Paličník, Smrek, Izerę, czy Holubník. Poniżej Polednich kameny następuje ciekawe widokowo i jednocześnie dość strome zejście wzdłuż niżej położonych skałek. Na szlaku napotkamy nawet krótki łańcuch i klamry. Znakowana na żółto ścieżka sprowadza nas wreszcie do rozstaju pod Frýdlantskimi cimbuřami. Chcąc dojść do punktu widokowego musimy za rozstajem pójść na wprost. Po chwili dochodzimy do granitowej wychodni skalnej, na której znajduje się punkt widokowy z krzyżem. Frýdlantské cimbuří stanowią bez wątpienia jedno z najefektowniejszych miejsc w całych Górach Izerskich. Granitowy bastion górujący nad otoczeniem stanowi świetny punkt widokowy, a urwiska opadające spod krzyża pozwalają na posmakowanie prawdziwie wysokogórskiego krajobrazu. Panorama jest bardzo rozległa i obejmuje znaczny obszar czeskich Gór Izerskich. Najciekawiej prezentują się położone u stóp Hejnice oraz głęboko wcięta w górskie zbocza dolina Černego potoku. Po zejściu z punktu widokowego i powrocie do rozwidlenia następuje fragment nieprzyjemnego i stromego zejścia do rozstaju z zielonym szlakiem, który biegnie w górę do rozstaju Nad Černým potokem, a w dół sprowadza do miejscowości Bílý Potok. Dalsze zejście kontunuujemy za znakami zielonymi, początkowo trochę niewygodną kamienna drogą, a dalej szutrówką. Po kilkunatsu minutach mijamy rozwidlenie ze szlakiem do punktu widokowego Hajní kostel. Po kolejnych kilkuset metrach docieramy do rozstaju - Černý potok. W górę doliny rozgałęzia się tutaj szlak do Vodopádu Černého potoka. Szlak do wodospadu prowadzi wzdłuż potoku, który ma tym odcinku spory spadek i tworzy liczne kaskady. Dojście zajmuje około 5 minut. Vodopád Černého potoka jest niewątpliwie jednym z najładniejszych wodospadów w Górach Izerskich. Wodospad liczy około 7 metrów wysokości, a woda opadająca z progu jest rozdzielana przez charakterystyczny blok skalny na dwa strumienie. Powrót do rozwidlenia tą samą drogą. Zielony szlak obniża się do kolejnego rozstaju - U Liščí chaty. Po drodze otwiera się ładny widok na górujące nad doliną Frýdlantské cimbuří. Chcąc wrócić do centrum Hejnic należy na rozstaju wybrać zółty szlak, który w ciągu kilkunastu minut doprowadza do osiedlowych uliczek. Po dojściu do zabudowań do tyłu otwiera się efektowny widok na Frýdlantské cimbuří. Po około 40 minutach, licząc od rozstaju ponownie stajemy w centrum Hejnic, na placu przez bazyliką Nawiedzenia Najświętszej Maryii Panny. E-gory.com -> Góry Izerskie -> Opisy szlaków